Kapag naaalala ko yung images ng Guinobatan, Albay
Isang buong poblacion, nalibing sa putik at buhangin mula
sa TV kanina, hindi ko mawari ngunit nais kong itanong
sa bulkan. Hile-hilerang mga naaagnas na bangkay sa
sa aking sarili, bakit nagkakaroon ng trahedyang ganito?
multi-purpose hall, nag-iintay ng mga kaanak na tutubos.
Higit dito, nais kong malaman,
Mga nanay at lolang humahagulgol kay GMA,
nasaan ang Diyos sa mga pagkakataong iyon
mga dalagang nagpapahinga sa stretcher na tadtad
sa buhay ng mga taong nawalan ng lahat
ng galos ang katawan, mga tatay na tulala pa rin habang
dahil sa isang matinding kalamidad?
iniisip ang sinapit ng pamilyang nawalay sa baha.
At bakit laging ang mahihirap at walang
Kapag ang mga imaheng ito ay paulit ulit mong
pera ang nauunang magdusa sa mga pagkakataong
pli-nay back sa utak mo, mapapaisip ka bandang huli,
ganito? Sadya bang ang tadhana ay namimili
ano ang sense ng mga bagay na ito?
ng tatamaan niya minsan?
bakit nila kailangang magdusa ng ganoon?
No comments:
Post a Comment