Ganun lang pala kadali ang gawin yun.
Sumakay ako ng bus sa kanto ng Pasong Tamo at Buendia. Galing ako sa ospital matapos bisitahin ang isang kaibigan na naka-confine doon. Noong una'y walang bakanteng upuan sa loob ng bus. Subalit sa aking paglalakad paloob ng sasakyan at pati na rin sa paglingon sa aking paligid, nakakita ako ng upuan kung saan mayroong matandang lalaki at binatang kutis-moreno na nakaupo dito. Bakante ang gitna nito at dahil tipo ko rin naman ang binata, pinagkasya ko ang aking katawan makatabi lamang siya.
Wala akong imik pagkaupo ko sa kanyang tabi. Matapos magbayad sa konduktor ay dagli kong pinasak ang earphones sa tenga upang makinig ng OPM mula sa aking iPod. Ang binata naman na payat at naka-long sleeves ay tila naghahabol ng tulog. Gaya ng di mabibilang na pagsakay ko sa bus, itong biyaheng ito ay walang pinagkaiba sa mga nauna kong lakad.
Nagpatuloy ng takbo ang sasakyan, samantalang ako naman ay pilit ring naghabol ng tulog dahil maaga pa lang ay nasa lakaran na ako. Isinandal ko ang aking likod sa upuan habang ang binata naman ay umusod ng kaunti upang i-accomodate ang aking pagsusumiksik sa tabi nito. Nagdikit ang aming mga balikat at nagdampi ang aming mga braso. Sa mga sitwasyong ganito, ang alam ko lamang ay makiramdam. Wala pa kasi sa aking karanasan ang magtrip sa loob ng sasakyan.
Nakasuot na shades ang binata. At dahil dito ay naging sobrang angas niya sa aking paningin. Fuck, nakakaturn-on pare. Tiyempo naman na sa aming munting galaw-galaw sa upuan ay nagdikit ang aming mga ulo. Kunyari ay tulog rin ako. Ngunit ang totoo, ramdam ko ang pagkuha niya ng tiyempo. Gaya ko'y nakikiramdam rin ito.
Sa aming biyahe ay kapansin-pansin ang kanyang makailang beses na pagkakamot ng singit. Panay rin ang dantay ng kamay ng binata sa sentro nito. Pilit ko mang hindi basahin ang kanyang mga ginagawa subalit malinaw para sa akin ang kanyang pinaparating na mensahe: Sa hindi niya pagpalag tuwing magbabangga o kaya naman ay magdidikit ang aming mga braso, sa kanyang pa-simpleng pagtingin sa aking mukha sa tuwing ako ay lilingon sa direksyon ng kanyang bintana; at ang sadyaang pagdikit ng aming mga ulo habang nagkukunwaring tulog - ito na marahil ang matatawag kong kauna-unahang iskor sa loob ng bus.
Ang nagagawa nga naman ng libog sa katawan...
Hindi ko binilang kung ilang minuto kaming nasa ganoong posisyon - ang nakasandal sa isa't isa ang katawan habang nagkukunwaring walang pakielam sa bawat isa. Ganun man ang aming estilo subalit halata naman sa mga braso't kamay kung saan ito nakadantay sa isa't isa. - ang kaliwang kamay ko ay nasa kanyang tiyan samantalang ang sa kanya naman ay nakadantay sa aking binti. Sinumang may maduming pag-iisip ay alam ang ginagawa ng bawat isa. Dumating kami sa may Benilde at tumayo na ang aming isang katabi. Umusod ako ng kaunti papalayo sa kanya upang umiwas sa posibleng paratang na pagtsatsasing. Umusod rin siya ng kaunti papalayo sa akin,
habang ang kanyang kamay naman ay sadyang humabol at bumangga sa aking kamay na tila ba may nais iparating na direktang mensahe.
Na para bang nagsasabing dumikit ka sa akin.
Ganito siguro dumiskarte ng pa-discreet. Walang imikan; iwas tinginan sa mata ng bawat isa. Lahat ng kilos ay ginagawa sa pamamagitan ng kamay o kaya naman ay braso. Hindi ko namamalayan na nag-holding hands na pala kami. Pinisil ko ang kanyang palad upang ipaabot ang mensaheng nais ko siyang makasama. Bumawi naman ito't kinuha ang aking kamay upang ilagay sa ilalim ng kanyang bag.
Sa kanyang matigas na bukol sa loob ng kanyang pants na marahil ay naglalaway na nang ito'y aking hawakan.
Mas malaki ito kesa sa ibang nahawakan ko noon.
At mukhang masarap itong kalaro pagdating sa digmaang inaasahan ko ng mangyayari noong mga oras na iyon.
Traffic sa Remedios at pati na rin sa Nakpil. Bakas na sa kanyang mukha ang sarap ng aking walang tigil na pagpisil sa kanyang ari. Hindi ko alam kung ano ang kanyang plano. Ngunit kung libog ko lang ang aking papairalin, kahit saang motel ay handa ko siyang dalhin. Astigin naman siya't nangangamoy tirador din...
Ngunit gaya ng ritmong unti-unti ko nang pinapairal ngayon, binawi ko ang aking kaliwang kamay at ibinalik ito sa kanyang tagiliran.
Humabol ang sa kanya upang ito ay muling hawakan.
At nagbalik kami sa pagho-holding hands ng mahigpit habang nagpipisilan ng mga palad upang iparating ang mensahe ng bawat isa.
"Laruin mo ulit ang sa akin," marahil ito ang sabi ng sa kanya.
"Hanggang dito lang ang kaya ko bro." Mariing bawi naman ng sa akin.
Walang duda na gusto namin ang isa't isa at buo sa loob ko ang aking pagpapaubaya sa kanya. Simple lang naman ang laro ng mga barako - ipakita mong mas astig ka't lalo kang hahabulin ng kapwa ka-trip mo.
Kahit na sa huli ay ikaw ang nauuwing nagpapatira.
Subalit kanina sa loob ng bus, nalaman niyang higit na mas matigas ako - sa puso at sa isipan.
Nais ko mang mauwi kami sa kung saang kama; Gustuhin ko man na kami ay magkasama buong tanghali, ngunit ang tawag ng pagsisisi matapos ang pangyayari ay higit na nangingibabaw sa akin. Masarap man ang pakiramdam ng may kaulayaw - ng may kayakap at kahalikan; ng may nagsusuck o kaya naman ay may tinitira.
Pero sa pagkakataong ito, sapat na sa akin ang makita ang aking kakayahan sa ganitong landian. Masaya na ako na nagkaroon ng ganitong karansan, na dati rati lang ay naririnig kong pinagmamalaki ng aking mga kaibigan. Isa pa, ilang beses ko na ring napatunayan na kaya kong makuha sinumang magustuhan ko.
Ako lang ang umaatras sa huli. Sapagkat alam kong ito ay pawang laro lamang.
Kaya't sa tapat ng Philippine Christian University, hinawakan ko ng madiin ang kanyang kamay. Pinisil ko ito ng matagal upang ipasabi sa kanya ang aking pamamaalam.
Sabay ang pagtayo at paglalakad papalayo ng hindi lumilingon sa kanyang kinauupuan.
Umagos man ang pre-cum dahil sa aming munting landian, pero sadyang malakas ang aking self control.
Sex man ang naglalaro sa aking isipan, ngunit hindi ito ang hangad kong maging aming katapusan.
Sumakay ako ng bus sa kanto ng Pasong Tamo at Buendia. Galing ako sa ospital matapos bisitahin ang isang kaibigan na naka-confine doon. Noong una'y walang bakanteng upuan sa loob ng bus. Subalit sa aking paglalakad paloob ng sasakyan at pati na rin sa paglingon sa aking paligid, nakakita ako ng upuan kung saan mayroong matandang lalaki at binatang kutis-moreno na nakaupo dito. Bakante ang gitna nito at dahil tipo ko rin naman ang binata, pinagkasya ko ang aking katawan makatabi lamang siya.
Wala akong imik pagkaupo ko sa kanyang tabi. Matapos magbayad sa konduktor ay dagli kong pinasak ang earphones sa tenga upang makinig ng OPM mula sa aking iPod. Ang binata naman na payat at naka-long sleeves ay tila naghahabol ng tulog. Gaya ng di mabibilang na pagsakay ko sa bus, itong biyaheng ito ay walang pinagkaiba sa mga nauna kong lakad.
Nagpatuloy ng takbo ang sasakyan, samantalang ako naman ay pilit ring naghabol ng tulog dahil maaga pa lang ay nasa lakaran na ako. Isinandal ko ang aking likod sa upuan habang ang binata naman ay umusod ng kaunti upang i-accomodate ang aking pagsusumiksik sa tabi nito. Nagdikit ang aming mga balikat at nagdampi ang aming mga braso. Sa mga sitwasyong ganito, ang alam ko lamang ay makiramdam. Wala pa kasi sa aking karanasan ang magtrip sa loob ng sasakyan.
Nakasuot na shades ang binata. At dahil dito ay naging sobrang angas niya sa aking paningin. Fuck, nakakaturn-on pare. Tiyempo naman na sa aming munting galaw-galaw sa upuan ay nagdikit ang aming mga ulo. Kunyari ay tulog rin ako. Ngunit ang totoo, ramdam ko ang pagkuha niya ng tiyempo. Gaya ko'y nakikiramdam rin ito.
Sa aming biyahe ay kapansin-pansin ang kanyang makailang beses na pagkakamot ng singit. Panay rin ang dantay ng kamay ng binata sa sentro nito. Pilit ko mang hindi basahin ang kanyang mga ginagawa subalit malinaw para sa akin ang kanyang pinaparating na mensahe: Sa hindi niya pagpalag tuwing magbabangga o kaya naman ay magdidikit ang aming mga braso, sa kanyang pa-simpleng pagtingin sa aking mukha sa tuwing ako ay lilingon sa direksyon ng kanyang bintana; at ang sadyaang pagdikit ng aming mga ulo habang nagkukunwaring tulog - ito na marahil ang matatawag kong kauna-unahang iskor sa loob ng bus.
Ang nagagawa nga naman ng libog sa katawan...
Hindi ko binilang kung ilang minuto kaming nasa ganoong posisyon - ang nakasandal sa isa't isa ang katawan habang nagkukunwaring walang pakielam sa bawat isa. Ganun man ang aming estilo subalit halata naman sa mga braso't kamay kung saan ito nakadantay sa isa't isa. - ang kaliwang kamay ko ay nasa kanyang tiyan samantalang ang sa kanya naman ay nakadantay sa aking binti. Sinumang may maduming pag-iisip ay alam ang ginagawa ng bawat isa. Dumating kami sa may Benilde at tumayo na ang aming isang katabi. Umusod ako ng kaunti papalayo sa kanya upang umiwas sa posibleng paratang na pagtsatsasing. Umusod rin siya ng kaunti papalayo sa akin,
habang ang kanyang kamay naman ay sadyang humabol at bumangga sa aking kamay na tila ba may nais iparating na direktang mensahe.
Na para bang nagsasabing dumikit ka sa akin.
Ganito siguro dumiskarte ng pa-discreet. Walang imikan; iwas tinginan sa mata ng bawat isa. Lahat ng kilos ay ginagawa sa pamamagitan ng kamay o kaya naman ay braso. Hindi ko namamalayan na nag-holding hands na pala kami. Pinisil ko ang kanyang palad upang ipaabot ang mensaheng nais ko siyang makasama. Bumawi naman ito't kinuha ang aking kamay upang ilagay sa ilalim ng kanyang bag.
Sa kanyang matigas na bukol sa loob ng kanyang pants na marahil ay naglalaway na nang ito'y aking hawakan.
Mas malaki ito kesa sa ibang nahawakan ko noon.
At mukhang masarap itong kalaro pagdating sa digmaang inaasahan ko ng mangyayari noong mga oras na iyon.
Traffic sa Remedios at pati na rin sa Nakpil. Bakas na sa kanyang mukha ang sarap ng aking walang tigil na pagpisil sa kanyang ari. Hindi ko alam kung ano ang kanyang plano. Ngunit kung libog ko lang ang aking papairalin, kahit saang motel ay handa ko siyang dalhin. Astigin naman siya't nangangamoy tirador din...
Ngunit gaya ng ritmong unti-unti ko nang pinapairal ngayon, binawi ko ang aking kaliwang kamay at ibinalik ito sa kanyang tagiliran.
Humabol ang sa kanya upang ito ay muling hawakan.
At nagbalik kami sa pagho-holding hands ng mahigpit habang nagpipisilan ng mga palad upang iparating ang mensahe ng bawat isa.
"Laruin mo ulit ang sa akin," marahil ito ang sabi ng sa kanya.
"Hanggang dito lang ang kaya ko bro." Mariing bawi naman ng sa akin.
Walang duda na gusto namin ang isa't isa at buo sa loob ko ang aking pagpapaubaya sa kanya. Simple lang naman ang laro ng mga barako - ipakita mong mas astig ka't lalo kang hahabulin ng kapwa ka-trip mo.
Kahit na sa huli ay ikaw ang nauuwing nagpapatira.
Subalit kanina sa loob ng bus, nalaman niyang higit na mas matigas ako - sa puso at sa isipan.
Nais ko mang mauwi kami sa kung saang kama; Gustuhin ko man na kami ay magkasama buong tanghali, ngunit ang tawag ng pagsisisi matapos ang pangyayari ay higit na nangingibabaw sa akin. Masarap man ang pakiramdam ng may kaulayaw - ng may kayakap at kahalikan; ng may nagsusuck o kaya naman ay may tinitira.
Pero sa pagkakataong ito, sapat na sa akin ang makita ang aking kakayahan sa ganitong landian. Masaya na ako na nagkaroon ng ganitong karansan, na dati rati lang ay naririnig kong pinagmamalaki ng aking mga kaibigan. Isa pa, ilang beses ko na ring napatunayan na kaya kong makuha sinumang magustuhan ko.
Ako lang ang umaatras sa huli. Sapagkat alam kong ito ay pawang laro lamang.
Kaya't sa tapat ng Philippine Christian University, hinawakan ko ng madiin ang kanyang kamay. Pinisil ko ito ng matagal upang ipasabi sa kanya ang aking pamamaalam.
Sabay ang pagtayo at paglalakad papalayo ng hindi lumilingon sa kanyang kinauupuan.
Umagos man ang pre-cum dahil sa aming munting landian, pero sadyang malakas ang aking self control.
Sex man ang naglalaro sa aking isipan, ngunit hindi ito ang hangad kong maging aming katapusan.
No comments:
Post a Comment