Naglalakad ako habang nagyoyosi nang maaninag na bukas pa ang ilaw sa pintuan na katapat ng aming bahay. Sumilip ako para maki-usyoso. Maraming labada sa paligid. Karaniwang ginagawang laundry area ang lugar na iyon, pero ngayon pa lang may naglaba ng hatinggabi. Ang pintuang iyon na gawa sa rehas na bakal ay maraming gamit. Palibhasa ay may katabi kaming Sari Sari Store kaya doon nagsisipaglabasan ang mga boarders sa tuwing sila ay may bibilhin sa tindahan. Ang backdoor ring iyon ang ginagawang secret exit sa tuwing maraming nakaharang sa pintuan palabas sa daan ng nasabing bahay.
Subalit para sa akin, ang pintuang iyon ang saksi kung paano ko pinairal ang tawag ng laman nang minsang hinayaan kong ang kapilyuhan ang maghari sa akin. Galing ako sa burol ni President Cory at madaling araw na ako nakauwi sa amin. Sa kanto malapit sa bahay ay may nakatayong binata na tila may iniintay. Nagtama ang aming tingin. Mula sa simpleng kamustahan ay nauwi sa kapaan ang aming usapan. Sa madaling sabi ay may mangyayari. Ngunit, bago pa ako makapagtanong ng place ay inamin niyang kami ay magkapitbahay. Sa tapat lang pala namin siya nakatira.
Natuloy ang digmaang kama, at makailang beses na dumaan siya sa likod na pintuang iyon upang dumiretso sa aming sala. Minsan, sa sobrang libog ay kahit sa driveway ay nasubukan namin magsubuan. Sa bawat baon ng aking talong sa kanyang bibig, mata ko ay umaaligid. Patay man ang lahat ng ilaw pero mahirap pa rin at baka may makasilip.
Ilang gabing ganun ang aming naging laro. Minsan nga ay kulang na lang na sa mismong tabi ng pintuang iyon kami magpasabog ng tamod. Natapos ang lahat ng siya na rin ang kusang dumistansya. Kunsabagay ay tawag lang ng laman ang habol namin sa isa't isa. Marami pa ang matatagpuan sa tabi tabi.
Ako ay muling sumulyap upang tingnan kung sino ang naglalaba. Naaninag ko ang isang lalaki. Matangkad ang binata, moreno at balingkinitan ang katawan. Ito ay napatingin habang binabawi ko ang aking mga mata. Sa dinami dami ng lalaking boarder na nakatira roon, tanging isa lang ang hindi ko malilimutan.
Tangina, sarap ulitin ng dati! Yung lalabas ka ng walang brief na panloob, yung pasimpleng makikipag-kuwentuhan sabay biglang dakma ng kamay para ipasok sa loob ng iyong shorts. Siya naman na adik rin ay mabilis na kakagat. Hagod... hagod... hanggang sa ang alaga mo ay tumayo. Hagod... hagod... mauupo ka sa silyang gawa sa kahoy habang lalaruin rin ang sa kanya. Matapos magpatigas, uutusan mong gawin niya ang pagsubo. Ipipikit mo ang iyong mga mata habang pinagmamasdan kung paano mag-disappear si tutuy sa kanyang mainit na bunganga. Shit. Those were the days. Kay sarap balik balikan lalo pa at ito ay bawal.
Nakakatuwang isipin na habang nakasakay sa jeep pauwi ng bahay. Buo ang loob ko na paabutin hanggang Enero bago makipag-ulayaw sa iba. Pero ngayong ang nakahubad na laman ay isang sipol lang, tila naghahamon ang tadhana.
Si Hood Kid.
Mabilis akong pumasok ng bahay at nag-lock ng pinto bago pa may makapansin. Mabuti na ang magbate kesa maulit ang pagkakamali.
Sapagkat gaano man kadambuhala ang kanyang alaga at gaano man siya kahayok sa kama, malinaw ang dikta ng damdamin.
Ang nakaraan ay mananatiling nakaraan.
18 comments:
I don't know if it's with the values you keep but one thing's for sure, hanga ako sa'yo Sir Mu[g]en! :)
past is fast. past performance is not indicative of future performance. weh!
ahh i remember that entry about your friendly neighbor.
be careful Mugen...
:)
hindi pa ako mashado makarelate bro. after am done backreading soltero's... your writings will be my mambo #4.
Sarap naman sa neigbourhood nyo..hehehe :)
Pero sabi nga nila kung magkakalat ka huwag sa sarili mong bakuran.
we hope the next encounter won't be too close to home. =)
Paci:
We don't have plans of crossing any lines - yet. =)
MB:
That's what happens when I lose my self control. Ako pa, eh napakatamad kong dumayo para makaenjoy ng panandaliang aliw.
Hondafanboi:
Naku marami raming pages ang babasahin mo! Around 430 entries na naisusulat ko!
Popoy:
Of course I am pre.
^_^
Orally:
He's so last year, pero sabi nga, for convenience sake eh puwede pa rin.
MkSurf8:
Future performance will be lousier. Madali ka na mapagod eh. Wahahahah!
Louie:
I bend my values once in a while. Unfortunately, I twist extremely.
papa joms.. i love you more na,, hehe
That bench, that store, that old metal gate. That mise-en-scene, hold more memories than the carnal and candid. We can reminisce the other ones, more platonic ones, if only so this place can mean more than that phase of inebriated wanton-ness. We can choose to remember the meaningful, the valued, the lasting.
It was more than two months ago.
We can choose.
heheheh... kerek! naloka ako sa index ng pages nga bonggang bonngga...
Sis! nalokah akech sa post na itech...like ko sya! lol!
gusto kong mag board doon sa kapitbahay nyo na may sari sari store. saan banda yan?
Dingding:
Wushooo! Tinuruan ko lang kayo ni Bunso paano umaura sa madaling araw eh. Hehehe!
Santino:
Huwag ka na umasa, hindi ka mahilig sa mga mukhang moro na twink.
Blagadag:
Tapat ng bahay namin Mommy sa Sampaloc. Bwahahaha.
HondaBoi:
Pasensya na, marami lang oras para magsulat. :)
RedtheMod:
Thanks for making me remember. Yeah, it was your night of liberation. I was the first to recognized your bittersweet freedom.
Post a Comment