Thursday, October 23, 2008

Will The Future Blame Us

Ang kabataan ang pag-asa ng bayan

- Jose Rizal

Are you disappointed?
And have we destroyed it I
But I've been stumbling down this long and winding road
And these times are changing
And it's complicated I
Well I don't wanna know

- Will The Future Blame Us, Our Lady Peace

---

While secretly blog hopping the other night, I stumbled upon someone's blog. This blogger is someone new in the online journal scene but his story is very different from the other blogs I've read so far.

His introduction reminds me of a cousin - the only relative I acknowledge on my father's side. He's 22, bum and totally dependent on her mother - my aunt. She is currently jobless and the last time she had work was four years ago, when my dad's publishing business was still operational.

What keeps them afloat is my uncle's monthly remittance from abroad. However, being a TNT with no permanent job, things are getting difficult for them. With the global recession threatening to crash even the wealthiest of economies, it is the illegal immigrants that bear the brunt.

Life was never this harsh for them in the early days. I remember my dad lamenting at how well-off his sister was when he's the one older between the two siblings. My cousin used to wear signature brands that I could only dream of wearing even now. What's unfortunate is that despite poverty bearing down on them, my cousin's outlook never changed. Tired of life and living, he never aspired to complete his high school degree despite the financial support and encouragement readily available to him.

I don't know what his future holds and it is not my desire to speculate on what life he would have. However, after reading this blog, I get the idea that my cousin is not alone. Much as it is painful to admit, the present generation of kids is a far-cry from what my generation was.



ako si jong.. kilala ako sa cavite city na sasori.. dating hip-hop ... para maiba naman rakizta naman.. tapos mag coconyo na

isa akong tambay tamad mag-aral adik sa computer ngunit walang masamang bisyo mahirap lamang pero mautak mag ipon kaya na kakapg mall padin.. makapal ang muka koh, laging nangunguna sa kainan , laging tulog , laging nasa questor , sabi ng nanay ko hayop daw ako sa panget , sabi naman ng iba pogi ako , ung iba naman cute , ung iba naman panget din. . . kaya hindi ko pa alam hanggang ngaun ang estado ko sa buhay..

noong 2003 hindi pa ganito ang buhay koh, pag sampa ko ng noveleta ayun na nag kanda letse letse na hahaha pero masaya naman wala nga lang magandang kinabukasan...

nang sumampa ako sa noveleta napansin ko agad ang strike quest isang punyetang computer shop na 24 hours open...noong una andun lamang akoh upang manuod ng mga porno sa internet naka suot pa ako non ng sandong butas at hindi nalampas sa tuhod na short walang ka fassion fassion... hanggang siguro 1 buwan na ang nakakalipas napansin ako ng isa sa mga bantay dun si dong at kuya jay... kada punta ko dun alam na nilang manunuod lamang ako ng porno.. sa tagal tagal pa umaabot na ako ng gabi at di ko alam na gabi pla nag susulputan ang tropang questor.. pina kilala ako ni dong sa tropa na libog pero kala mong artista ang tropa walang pake alam lang... ngunit isa dito si jon jon sya ang naka usap ko kumbaga si jon jon ang naging tulay para makilala ko pa ang iba ... inanyayahan ako ni jonjon na mundo ng DOTA .. na adik ako sa dota dahil dun naka laro ko pa ang iba si ralph at si carlo pero ndi ganun ka close hangang sa na papa madaling araw na ako sa questor.. unti unti ko ng na kilala si rosvie,ralph.dog,epreym,carlo,kenluo hangang sa tumagal ngaun tropa ko nadin sila... nakita ko ang buhay ng tamad sa kanila hahaha... masaya naman dahil sakanila una akong naka inom nakapag yosi , nakaka kantot . nakapera sa pambabae at madami pang iba... maraming tao pa ang aking nakilala dahil sa kanila.... marami pa kong kwento pero eto muna na kakatamad un kung isang bagsak lang


eto nayung continuation


sa ngaun wala ang edukasyon ibig sabihin walang kinabukasan... gusto kong pumasok kaso tlgang tinatamad ako haha ndi ko kaya na tumagal sa room pag tanga ang titser...

Isa Akong Gwapo,
Jong's Blog
October 1, 2008

No comments: