May Viagra na pala sa Davao City mga suki.
Ayon sa ating mga sources, P80 bawat piraso ang halaga ng nasabing sex pill.
Para sa mga Pinoy na may problema sa kanilang ibong adorno, chicken feed lamang ang nasabing presyo.
Iyon nga lamang, duda tayo kung kakagatin ng mga Pinoy ang nasabing produkto.
Alam ninyo naman ang ating lahi, mas problema natin kung papaano magpapalambot kaysa sa pagpapatigas.
o0o
Tama lamang sa kano ang produktong Viagra.
Kalahati sa kanilang male population ay baklain at ang natitirang kalahati palambutin.
Sabi nga ng isa nating babaeng kaibigan na sukat na pumatol sa kano, para raw matandang uugod-ugod ang sa kano.
Kailangan umanong hawakan at akayin upang matumbok ang daan na ibig tahakin.
Hindi katulad anya ng sa Pinoy; kahit na patay ang ilaw, basta't butas, pasak!
Suwak!
o0o
Bakit klik ang Viagra?
Susme, parang hindi na kayo nasanay sa ating male population.
Pumasok kayo sa loob ng simbahan, karamihan sa mga nakaupo at nagdarasal ay mga bata at mga kababaihan.
Ang mga kalalakihan? Nasa pinto ng simbahan. Naninigarilyo. Seryosong may pinaguusapan.
Pupusta tayo, ang topic ng kanilang usapan kung hindi pulitika ay kalibugan at agham.
At kung may kelot na nagdarasal sa loob ng simbahan, ang kaniyang dasal ay hindi ang pag-ulan ng kuwarta.
Iyon ay ang pag-ulan ng mga Osang Roces, Ara Mina, Piel Morena, Izza Ignacio, Aya Papaya, Rita Pukersiya etc.
o0o
Noong ating kapanahunan, madalas nating itanong sa ating sarili kung tayo ay sex maniac.
Kase ba naman, binubuliglig tayo suki ng mga ala-ala nina Eva Marie, Scarlett Revilla, Rizza at kung sinu-sino pa. Dose oras na sila lamang ang laman ng ating utak.
Nagtanong tayo sa ating mga kaibigan. Napailing sila. Naawa sa atin.
Abnoy daw tayo.
Sila kasi ay twenty four hours na pinagpapantasyahan ang mga chicks na ito.
o0o
Ngayong tayo ay magkaroon ng anak na lalaki ay madalas nating itanong sa ating sarili kung ano kaya ang kanyang iniisip.
Sabi nga ng commercial; what's on your mind?
Kamakailan ay natuklasan natin ang kanyang pinapangarap. Nagsalita siya habang nanaginip.
Marahil ay ito rin ang laman ng utak ng mga kabataan sa ngayon.
Ano iyon?
Pentium 2 300 (MHz),
32 MB-RAM
1.44 MB FDD
2.0 GB HDD
2 MB Video Card
SVGA Colored Monitor,
with server
Ayon sa kanya, kung ibig niyang makipag-usap sa kanyang kapwa kabataan ay mayroon silang chatline, kung ibig niyang sumulat ay may E-mail, at may strategy games siyang pinaglalaruan na "laro umano ng may utak."
Siya umano ay naka-on line
Tang'na, weirdo na talaga ang mga kabataan!
Nawala na ang mga curacha sa kanilang isipan.
o0o
Remate Tonight
May 30, 1998
Columm Title: Viagra 2
Ayon sa ating mga sources, P80 bawat piraso ang halaga ng nasabing sex pill.
Para sa mga Pinoy na may problema sa kanilang ibong adorno, chicken feed lamang ang nasabing presyo.
Iyon nga lamang, duda tayo kung kakagatin ng mga Pinoy ang nasabing produkto.
Alam ninyo naman ang ating lahi, mas problema natin kung papaano magpapalambot kaysa sa pagpapatigas.
o0o
Tama lamang sa kano ang produktong Viagra.
Kalahati sa kanilang male population ay baklain at ang natitirang kalahati palambutin.
Sabi nga ng isa nating babaeng kaibigan na sukat na pumatol sa kano, para raw matandang uugod-ugod ang sa kano.
Kailangan umanong hawakan at akayin upang matumbok ang daan na ibig tahakin.
Hindi katulad anya ng sa Pinoy; kahit na patay ang ilaw, basta't butas, pasak!
Suwak!
o0o
Bakit klik ang Viagra?
Susme, parang hindi na kayo nasanay sa ating male population.
Pumasok kayo sa loob ng simbahan, karamihan sa mga nakaupo at nagdarasal ay mga bata at mga kababaihan.
Ang mga kalalakihan? Nasa pinto ng simbahan. Naninigarilyo. Seryosong may pinaguusapan.
Pupusta tayo, ang topic ng kanilang usapan kung hindi pulitika ay kalibugan at agham.
At kung may kelot na nagdarasal sa loob ng simbahan, ang kaniyang dasal ay hindi ang pag-ulan ng kuwarta.
Iyon ay ang pag-ulan ng mga Osang Roces, Ara Mina, Piel Morena, Izza Ignacio, Aya Papaya, Rita Pukersiya etc.
o0o
Noong ating kapanahunan, madalas nating itanong sa ating sarili kung tayo ay sex maniac.
Kase ba naman, binubuliglig tayo suki ng mga ala-ala nina Eva Marie, Scarlett Revilla, Rizza at kung sinu-sino pa. Dose oras na sila lamang ang laman ng ating utak.
Nagtanong tayo sa ating mga kaibigan. Napailing sila. Naawa sa atin.
Abnoy daw tayo.
Sila kasi ay twenty four hours na pinagpapantasyahan ang mga chicks na ito.
o0o
Ngayong tayo ay magkaroon ng anak na lalaki ay madalas nating itanong sa ating sarili kung ano kaya ang kanyang iniisip.
Sabi nga ng commercial; what's on your mind?
Kamakailan ay natuklasan natin ang kanyang pinapangarap. Nagsalita siya habang nanaginip.
Marahil ay ito rin ang laman ng utak ng mga kabataan sa ngayon.
Ano iyon?
Pentium 2 300 (MHz),
32 MB-RAM
1.44 MB FDD
2.0 GB HDD
2 MB Video Card
SVGA Colored Monitor,
with server
Ayon sa kanya, kung ibig niyang makipag-usap sa kanyang kapwa kabataan ay mayroon silang chatline, kung ibig niyang sumulat ay may E-mail, at may strategy games siyang pinaglalaruan na "laro umano ng may utak."
Siya umano ay naka-on line
Tang'na, weirdo na talaga ang mga kabataan!
Nawala na ang mga curacha sa kanilang isipan.
o0o
Remate Tonight
May 30, 1998
Columm Title: Viagra 2
---
It was the dawn of a new age. Internet has just arrived in the country. To ride with the changing times, I wrote a letter to my dad requesting him to upgrade my desktop computer.
The letter was written in a juvenile and haphazard fashion. I just graduated from a state-funded high school and the prospects of competing in an upscale university made me a little insecure with my resources. I do not remember the contents of my letter, but I emphasized the need for an upgrade so I could catch up and be at the forefront of the information age.
He didn't respond to my letter. I thought that my plea was rejected.
In truth, I sought to have a computer upgrade so I could play all the strategy games that has become my addiction during those days: Civilization 2, Master of Orion: Battle At Antares, Transport Tycoon, Warcraft 2, etc. I needed a computer with faster processing abilities so I can out-guy every computer geek I would meet in school. He didn't find out my ulterior motives, but nevertheless, he took no interest to my appeal.
Until I found out weeks later that he made reference to my letter in his daily columns.
My dad was a writer - a prolific and respected one during his lifetime. Many political personalities sought his opinion on how to reach out to the masses - the maralita who understood his every word. My dad and I never saw each other eye to eye, but now I understand that despite his imperfections and shortcomings, he did his best to ensure that we will have a future that is better than his broken and sad childhood.
The wise men of the ancients said to honor thy parents' name even after they have long past, for in their noble memory one finds peace and contentment in life. It took me two years and a dream encounter to finally settle the scores that kept us cold and distant in the twilight days of his life.
Four years and an online journal that could stand up to his tabloid writings, I give honor to my father by letting his voice resonate throughout the endless corners of cyberspace.
Sana ang kanyang kaisa-isang naiwang column sa akin ay magpapatunay na kahit magkaiba man ang naging direksyon ng aming buhay, hindi kailanman nawala ang pag-ibig namin sa wika.
Mabuhay ka dad. In a few years time, ang naging boses mo ay magiging boses ko na rin.
The letter was written in a juvenile and haphazard fashion. I just graduated from a state-funded high school and the prospects of competing in an upscale university made me a little insecure with my resources. I do not remember the contents of my letter, but I emphasized the need for an upgrade so I could catch up and be at the forefront of the information age.
He didn't respond to my letter. I thought that my plea was rejected.
In truth, I sought to have a computer upgrade so I could play all the strategy games that has become my addiction during those days: Civilization 2, Master of Orion: Battle At Antares, Transport Tycoon, Warcraft 2, etc. I needed a computer with faster processing abilities so I can out-guy every computer geek I would meet in school. He didn't find out my ulterior motives, but nevertheless, he took no interest to my appeal.
Until I found out weeks later that he made reference to my letter in his daily columns.
My dad was a writer - a prolific and respected one during his lifetime. Many political personalities sought his opinion on how to reach out to the masses - the maralita who understood his every word. My dad and I never saw each other eye to eye, but now I understand that despite his imperfections and shortcomings, he did his best to ensure that we will have a future that is better than his broken and sad childhood.
The wise men of the ancients said to honor thy parents' name even after they have long past, for in their noble memory one finds peace and contentment in life. It took me two years and a dream encounter to finally settle the scores that kept us cold and distant in the twilight days of his life.
Four years and an online journal that could stand up to his tabloid writings, I give honor to my father by letting his voice resonate throughout the endless corners of cyberspace.
Sana ang kanyang kaisa-isang naiwang column sa akin ay magpapatunay na kahit magkaiba man ang naging direksyon ng aming buhay, hindi kailanman nawala ang pag-ibig namin sa wika.
Mabuhay ka dad. In a few years time, ang naging boses mo ay magiging boses ko na rin.
No comments:
Post a Comment